Al enkele maanden worden we uit onze slaap gehouden. En wij niet alleen; ook onze buren hebben last van kraaiende hanen. Hanen die overigens van niemand zijn.En soms denk je dat zo een haan enkel bij zonsopgang van z'n oren maakt. Nee dus. De godganse nacht kraaien die beesten – want het zijn er meerdere – in een niet aflatende wedstrijd om buurts beste haan te worden.
Met een park dat uit het Spit komt, met een metalen pin en met een lang stuk touw hebben we vandaag opnieuw geprobeerd om 't beesje te vangen.
Park aan een kant omhoog, de ijzeren pin eronder en het touwtje opspannen. We strooien wat kippenvoer in het hok en wachten dan geduldig af. En dan op het juiste ogenblik moet 't vrouwtje aan het koordje trekken.
We hadden al vlug prijs. Buur Bart zou ze een kopje kleiner maken. Maar de haan was ons te slim af. Via het dak (dat eigenlijk de bodem is) vluchtte hij weer zijn vrijheid tegemoet. Zijn wijfje hebben we wel te pakken.
Later meer. We geven niet op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten